هوانوردی به فعالیت‌های مرتبط با پرواز مکانیکی و صنعت هواگردسازی گفته می‌شود. این شامل طراحی، توسعه، تولید، و استفاده از هواگردها می‌شود. هواگردها به چند دسته تقسیم می‌شوند:
- هواپیماها: هواگردهای بال‌ثابت که توسط موتورهای جت یا پیستونی به پرواز درمی‌آیند.
- بالگردها: هواگردهای بال‌گردنده که می‌توانند به صورت عمودی بلند شوند و فرود بیایند.
- بالن‌ها و کشتی‌های هوایی: هواگردهای سبک‌تر از هوا که با استفاده از گازهای سبک مانند هلیوم یا هیدروژن به پرواز درمی‌آیند.
هوانوردی به دو بخش اصلی تقسیم می‌شود:
- هوانوردی غیرنظامی: شامل پروازهای تجاری، حمل و نقل مسافران و بار، و پروازهای تفریحی.
- هوانوردی نظامی: شامل فعالیت‌های رزمی و مأموریت‌های نظامی با استفاده از هواپیماها و بالگردهای نظامی.
پرواز مکانیکی به پرواز هواگردهایی اشاره دارد که با استفاده از نیروی مکانیکی و موتورهای مختلف به پرواز درمی‌آیند. این هواگردها شامل هواپیماها، بالگردها، و دیگر وسایل پروازی هستند که از نیروی موتور برای تولید نیروی پیشران و غلبه بر نیروی جاذبه استفاده می‌کنند.
انواع پرواز مکانیکی:
- هواپیماها: هواگردهای بال‌ثابت که با استفاده از موتورهای جت یا پیستونی به پرواز درمی‌آیند. این هواپیماها برای حمل و نقل مسافران و بار، و همچنین برای مقاصد نظامی و تفریحی استفاده می‌شوند.
- بالگردها: هواگردهای بال‌گردنده که می‌توانند به صورت عمودی بلند شوند و فرود بیایند. این ویژگی به بالگردها امکان می‌دهد تا در مکان‌های محدود و بدون نیاز به باند فرودگاه عملیات کنند.
- پهپادها: هواپیماهای بدون سرنشین که می‌توانند برای مقاصد مختلفی مانند نقشه‌برداری، نظارت، و حمل و نقل استفاده شوند.
مفاهیم کلیدی در مکانیک پرواز:
- آیرودینامیک: مطالعه نیروها و حرکت هوا در اطراف هواگردها که به طراحی و عملکرد بهتر آنها کمک می‌کند.
- پیشرانش: تولید نیروی پیشران توسط موتورهای هواگرد که به حرکت آن در هوا کمک می‌کند.
- پایداری و کنترل: توانایی هواگرد برای حفظ تعادل و کنترل در طول پرواز.
این مفاهیم و تکنولوژی‌ها به توسعه و بهبود هواگردهای مدرن کمک کرده‌اند و نقش مهمی در صنعت هوانوردی دارند.